Yoksun Sen Ankara'da

Gel de gör şu halimi nasıl düşmüşüm dara
Sensiz çekilmez oldu huzur yok Ankara' da
Yokluğun her gün ölüm kapanmaz sensiz yara
Belalar beni buldu yoksun sen Ankara'da

Yine sensiz tek yürek arşınladım geceyi
Devleştirdim içimde aşk denen bilmeceyi
Silip de atamadım senli tek düşünceyi
Yüreğe hasret doldu yoksun sen Ankara'da

Senli benli hayaller kurdum her şeye inat
Yokluğun çekilmiyor böyle olur mu hayat
Kaçtı artık huzurum ağzımda kalmadı tat
Bu aşk canımı aldı yoksun sen Ankara'da

Yine Ankara gibi başımda bulut saklı
Kime sorduysam seni beni gördü hep haklı
Herkese açık gönlün bir bana mı yasaklı
Bu gönül sana kuldu yoksun sen Ankara'da

Ne Veysel Ankarasız ne Ankara Veysel siz
Eller murat da erdi mutlu olamadık biz
Kapanır mı sanırsın senden kalan derin iz
Vuslat mahşere kaldı yoksun sen Ankara'da

09.HAZİRAN.2014