Yoksun Mihrimah Şiiri - Mihrimahın Annesi

Annenin gözyaşları aktı be Kızım
Gözyaşına Yalnız annen baktı be Kızım
Annen kafayı sana taktı be Kızım
Yol çok mu ırak yoksun Mihrimah?

Bu bir sevda canım seviyorum ben seni
Kötü bu hastalık, sensiz bıraktı beni
Sensizlik derinden yaktı sinem!
Akşam oldu yine yoksun Mihrimah.

Çiçekler açıyor şenlik var yine
Kuşlar seviniyor yaz gelişine
Akıl erdiremedim ben birçok işe
İlkbahar geldi yoksun Mihrimah.

Minik elini tutup dolaşamadım
Çok istedim sana kavuşamadım
Sen yoksun, benimle buluşamadım
Gelenlerin arasında yoksun Mihrimah.

Mektuplar geliyor teselli diye
Bazıları diyor: ‘bu sevda niye? ’
Sevemem mi seni doğmadın diye?
Özlemin var ama yoksun Mihrimah.

Ben var ettim seni hayallerimle
Anlam kattın yaşama gerçek sevginle
Bir de eşlik etsen sen nefesinle
Hayalde kaldın bak, yoksun Mihrimah.