Gidişine paralel hayatı yoksun yaşıyorum,ne bir fincan mutluluğum nede bir kuru ekmegim var.
Yüreğimde taş kaynatıyorum içten içe besleniyor acılarım dumanı tütmüyor sobamın üşüyor yarınlarım ve en kötüsü ne biliyormusun?
Yoksunlugunun yardım alma gibi şansı yok...
İsmail EserKayıt Tarihi : 1.5.2011 14:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!