Yoksun Evde Kaldım Tek Başıma Çaresiz

Açtım geç vakitte kapıyı girdimiçeri
Ne bir ses var nede bir ışık
Hertaraf karanlık ve sesiz
Yoksun evde bense tek başıma çaresiz

Baktım salona bir ses duymak istedim
Kim o, nerede kaldın bu saate kadar diyecek
Ne bir ses geldi, nede bir ışık
Yoksun evde bense kaldın tek başıma çaresiz

Oturdum koltuğa yaktım bir sigara
Dumanda bir başka tütmeye başladı farkettim
Sanki duvarlar beni anlayacakmışcasına seslendim
Yoksun evde bense kaldım tek başıma çaresiz

Bir sigara içimi geçti gözümün önünden geçti sanki
Yıllar beni anladım artık eskitti
N e bir ses nede bir ışık
Yoksun evde bense kaldım tek başıma çaresiz

Hüzünlendim, doldu gözlerim yalnızlığıma
Bir sigara içiminde neler geldi geçti içimdem bir bilsen
Sanki duvarlar üzerime düşekcek gibi hissettim biran
Yoksun evde kaldım tek başıma çaresiz

Yalnızlık ne acı bir tablo ile çıktı karşıma
Sevdiklerim canlarım yok artık yanımda
Seslerini duysam içim ferahlasa bir anda
Yoksun evde kaldım tek başıma çaresiz

Ne olur bırakmayın vefasız yıllar gibi
Beni burada yapayalnız tek başıma
Çıldırmak üzereyim bağırmak geliyor içimden
Yoksun evde kaldım tek başıma çaresiz

Artık duramam ben hatırlarımla dolu bu odada
Çıktım nefes alabilmek içinevden bir anda
Attım kendimi gecenin karanlığına
Yoksun evde kaldım tek başıma çaresiz
15.Ocak.2010
Ahmet OCAKÇIOĞLU

Nasıl geçtim karanlık ve kuytu sokaklardan
Yolunu kaybetmiş bir yolcu gibi geçtim durdum aynı yollardan
Sabah ezanı okunuyor artık sabah olmuş bilmeden
Yoksun evde kaldım tek başıma çaresiz

Bir sabahçı kahvesinde buldum kendimi
Kahveci getirdi sert bir çay açılırsın diyerek
Yudumladım çayı sanki zehir içercesine
Yoksun evde kaldım tek başıma çaresiz

Artık güneş doğdu içimdeki karanlığa doğru
Bende ise hala uykusuzluğun mahmurluğu
İçimden diyorum ki artık akşam olmasın
Yoksun evde kaldım tek başıma çaresiz