cevap aramıyorum uzun süredir
senin gidişin benim kalışım
benim aynı yerde kalamayışım
siyahıma beyaz sürülmüş gibiyim
en büyük en kuvvetli silahımı ellerinde unutmuş gibiyim
sahte onca sözler sarf edip camdaki dağlara dalmak...
ben ki sıcaklığının heveslisi
terk edip içimdekini ağlıyor gibiyim
bilmek istemiyorum çoğu zaman
güneş nasıl doğar kuşların üzerine
rastgele çalan şarkı nasıl katili olur insanın
üzerime düşen yağmur nasıl çiselerdi yüreğime
saatler dururken en sevdiğim bir anda
zaman nasılda acımasızca alırdı seni benden
yoksun diyemem
içimde bir yerlerde üşütüyorsun beni
yoksun diyemem
parmaklarımın ucunda şiirleri kanatıyorsun
yoksun diyemem
ya ölüm ya ayrılık için yaşamalı zaten.
Kayıt Tarihi : 30.10.2025 08:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
“Aşk, bir silahı karşı tarafa bırakmaktır. Ayrılık, o silahın namlusunun sana dönmesidir. Şiir, o silahın tetiğini çekememek ama parmağını üstünde tutmaktır.”
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!