Adını anmamaz lık etmedim yoksun diye
Birden karşıma çıkma ümidini hiç yitirmedim
Ansızın çekip gittiğini, veda bile etmeden
Bir an olsun bile kindarlık etmedim.
Yokluğunda burada, bu ıslak, bu yağmurlu şehirde
Sırf senin adın var, seni hatırlatır anarım diye
Adının yazdığı dükkanlara girdim usulca
Bir şeylere bakındım durdum şuursuzca.
Alışmalıydı bu şehir, bu umutsuz ben sensizliğe
Alışmalıydı yollarımız kesişmeyesiye
Bunca biriktirdiğim umutlarım boşunaysada
Kahrolasın demedim kahroldumsa da.
Kayıt Tarihi : 1.6.2006 12:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muharrem Akman](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/01/yoksun-diye-6.jpg)
Degerli gönül dostu siirinizi okuyunca kendi siirimi ekledim affiniza siginarak,tebrikler.
sevgiler
Yoksun
Gurbetellerde ömrüm tükendi
Sevdam uğrunda çilem hiç bitmedi
Kader sonunda yollarımızı birleştirdi
Seni buldum yoksun,yine yanımda yoksun.
Nice yılları tüketip geldim
Sevdan uğrunda bir ömür verdim,
Bu ne tükenmez bitmez çile
Seni buldum yoksun, yine yanımda yoksun.
Yaşamaya yok artık eski gücüm,
Bırak bizi bulsun artık ölüm
Bitmez tükenmez çileler düştü payımıza,
Seni buldum yoksun,yine yanımda yoksun...
30.4.2005. Gönül Özdemir
Bergkamen
[email protected]
TÜM YORUMLAR (3)