Ben hep senin yokluğuna yandım
Oysa sen vardın
Teninle vücudunla vardın
Belki sana hiç dokunamadım
Kaç geceler hayalinle uyandım
Ben hep senin yokluğuna yandım
Aslında sen hiç olmadın
Yanımdayken bile canlı canlı
Sen bana canlı bir yalandın
Sen benim saçımı hiç okşamadın
Gözlerime hiç bakmadın
Benim yüreğimde kor alevler yanarken
Canından bir parça can katmadın
Sen benim hayallerimdeki adamdın
Hep mükemmel hep kahramandın
Sen hayatta hata yapmazdın
Sen benim babamdın
Ben hep senin yokluğuna yandım
Oysa sen vardın
Bana dokunmasanda,
Yanımda olmasanda
Gönlümde ki bak şu şu tahtta
Sen hep yaşamaktaydın
Bitti
Bitti artık gözün aydın
Sen o tahtı kendin yaktın
Umutlarımı hayallerimi
Acımadan suya attın
Bitti artık gözün aydın
Bak bende sensiz kaldım
Artık bedenende yoksun
Hayat bu kural bu
Olsun,
21/09/05
Kayıt Tarihi : 7.12.2005 12:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)