Buğulu camlara yazıyorum adını
Sonra kâğıtlara, sıralara…
Çocukça ve masumca
Sonra siliyorum hızlıca
Nefretle, sinirle
Tıpkı senin beni sildiğin gibi
Hepsi temizlendi
İsmin hiçbir yerde yazılı değil
Fakat öyle bir yere kazımışım ki
Orada hala durmakta
Kalbim parçalanmış silmekten
İsmin hala inatlaşıyor
Ve sonunda başardım
Orada da yok artık adın
Ne adın var artık ne de kalbim
Seni silmek için kalbimi de söktüm attım.
Kayıt Tarihi : 10.4.2007 21:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TEBRİKLER.
SEVGİLERİMLE..
TÜM YORUMLAR (3)