Yoksun Şiiri - Anla Despina

Yoksun, yüzümde ellerimde çiçekler açarken,
Tüm acı yüzüme ışırken,
Hüzün dolu akşamlarda,
Dağların ardında saklanan bulutlar gibi yaralarımı saklarken,
Kederli hiçbir bakışımda, üstüme örtülen acılarda yoksun.

Yoksun, geceleri kirpiklerim ıslanırken,
Gökkuşağını camdan seyrederken,
Sıcacık fincanımın üzerindeki buğuda,
Cama vuran yağmur damlalarında,
Saydığım tespih tanelerinde yoksun.

Yoksun, niye sustuğumu bilmediğim anlarda,
Sorulan soruları duymadığımda,
Gözlerim buğulandığında,
En sevdiğim renkleri bulaştıramadığım gülüşlerimde,
Mecburken sevginin yalnızlığına yoksun.

Yoksun, içimdeki fırtına kırarken aynalarımı,
Bir tek gecikmiş merhabalar duyumsarken içimde,
Kanı donmuş, canı yanmışken,
Doğrulup önüne bakamazken,
Ayrılık bu kadar acıtır, açtığın yaralar bu kadar kanatırken,
Biriken anılar susup, kurumuş dudaktan dökülen son söz yine adınla başlarken,
Sen yoktun.