Yoksun Şiiri - Mucib Karaman

sana ulaşamamayı bile özlüyorum
yakınken kavuşamamayı
karşımdayken konuşamamayı
önümden geçip gitmelerini
sadece neşeni izleyerek
mutlu olduğum günleri
uzaklardan gözlerinin içine
sırrımı insafına teslim eder gibi
bakmayı özlüyorum
ama şimdi yoksun
yokluğun bile yok artık
gönlümdeki yerin izbe
nefes kadar yoksun
gözümle görmesem de
hiçbir zaman bilmesen de
hala bana hayat veriyorsun