Yoksun Şiiri - Mustafa Keleş

Yine yoksun, yine...
Sahi, benimki de laf mı?
Ne zaman vardın ki zaten
Sahi, ne zaman vardın?
Ömür aşırı vardın belki de
Bir kere vardın
Sonra nedendir bilmem
Hiç yoktun, hem de hiç...
Bedeninle, gözlerinle
Gülüşlerinle, bakışlarınla
Yoktun işte, yoktun...
Anılarınla vardın, acılarınla,
Karanlık suskunluğunla,
Yokluğunla vardın...
Ne garip değil mi
Varlığında bile yoksun...