Yoksun Şiiri - Erol Dal

Yine yoksun
Hepte bana düşer ağlamak
Rüzgârlarla konuşmak
Benim derdimdir
Zaten dumanlarda
Yine yoksun
Tenindeki koku, vurur beni
Koklarım her yeri
Elimde
Dudak izlerin kalmış
Sigaranın kertiği
Gezdirir dururum dudaklarımda.
Yine yoksun
Atlı arabalar geçer hayalimden
Yaylı, atlı, arabalar.
Seni uzak koyan
Atlı, yaylı arabalar.
Uyuya kalırım öylece
Yine yoksun
Yatakta, bomboş kollarım
Seni arar.
Ağlarım gizlice
Islanır yatağım
Islak düşler görürüm
Düşler ki.!
Düşler seni delice.
Yine yoksun
Yoksun evimde;
Yine, yine, yine
Yoksun……
Yapayalnızım
ED/95/Mekan