Soğuk kurşuni bir akşamüzeri oturmuş düşünüyorum.
Ölsem benim için ağlar mıydı?
Ayrılık ateşi daha şimdiden yakmaya başladı.
Vakit artık yüz yüze görüşme vaktidir.
Ve bundan kaçış yok.
İyi ya da kötü bu hikaye son bulmalı.
Sonra zaten herkesi memnun edemezsin.
Birileri mutsuzken birileri hep mutlu.
Hayat zıtlıklarıyla dolu.
Çirkin varsa güzel de var.
Sevgi varsa nefret de var her daim.
Öyle işte.
Her şey zıttı ile var.
Hayatta o kadar var varken sen bir o kadar yoksun.
Kayıt Tarihi : 16.6.2017 00:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vahide Kalkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/06/16/yoksun-611.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!