Yoksun Şiiri - Tezcan Bilgiç

Yağmura inat yürüyorum sokakta
Şiddetine,öfkesine, nefretine direnerek
Suratıma vuran binlerce damlaya inat,
Bir saniye düşünmeden yürüyorum.
İnsanların bakışları önemli değil.
Zaten hiçbiri anlamıyor...
Yanımdan geçen dostlar bile yabancı.
Acılar bunlar sadece bende kaldı.
Senleyken hepsi gülüyor da
Sen yokken niye yabancı dünya?
Çok soru var aklımda
Kimlesin? mutlu musun?
Arada uğruyor muyum aklına?
Anılar canlanıyor mu bir daha?
Direniyorum hepsine.
En çok da gidişine
Sonra derin bir nefes
Düşünmüyorum seni.
Düşünmüyorum diye yoksun sanki(!)
Ne kadar salağım işte,
Seni yaşayabilirim sandım.
Hayalmiş geç anladım.Yürüyorum bak Çark'ta
Yağmurlu bu akşamda.
Anlamıyor kimse işte,
Herkes ıslak zaten...
Ağlıyorum delice kimse bilmeden.
Bir güz daha geçti sensiz...
Gözbebeklerim şimdi kimsesiz...
Bu güz de yoksun...
Elvedalar yine sonsuz...