Yokluğunun esiri oldum sensizlik ten biçare
Mecnun oldum çöllerde sevginden yoksun avare
Kalemim yazmaz oldu dilim ise dönmüyor
Sana olan hasretim yokluğunla hiç dinmiyor
Varlığınla yaşıyorum beni mahrum bırakma
Seni seven yüreğimi yokluğunla harab etme
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta