Cellat tutsağı gecelerde Dudaklarımla ıslatırım ismini, Her ateşte alev alır senli anılarım, Dinmez acılar.. Zemherilerde yanışım, Ağulara sen diye kanışım, Yokluğundandır.. Aynalarda belirginleşir yüzün, Düşlerde can çekişir hüznüm.. Oysa; Sen varken, Hüzün yakışır mıydı gülüşlerime,? Sen varken, Ayazlar dolarmıydı yüeğime? Karlar yağar mıydı volkan alevi bedenime? Yoksun.. Her gecenin sabahında arıyorum seni, Kıyılarıma vuran her dalgada,dinliyorum sesini.. Aldırma sen, Karanlıktan hala korktuğuma, Geceleri odamın ışığını neden yakamadığıma Gündoğumu sancılarında, Hala sana ağlayan uykusuzluğuma... Yoksun işte, Ötesi yok. Gece sabaha dönüyor, Kayboluyorum Hem sende,hemde kendimde..
Ayşe KarakayaKayıt Tarihi : 5.12.2011 18:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
YOKLUĞUN
Yokluğun, cehennemin öteki adı
Duygularım darağacında
Yüreğimde onulmaz sancı
Batık bir gemiyim şimdi
Palamarları parçalanmış
Kutsal yolcusu Yunus gideli
Kendini akıntıya bırakmış
Fırtınalı gecelerin uğultusunda
Niobe’ nin çığlıklarına karışır sesim
Bir yanardağ lavı gözyaşlarımı
O’nun kuruyan göz pınarlarına verdim
Ses vermez artık sesli hecelerim
Ben çaresiz, ben kimsesiz
Ben sessiz ve ben sensiz
Ben sana mahkûm ve müebbedim…
Naime Özeren
bu güzel şiir sevgi ile duyguyu gönül teknesinde iyice yoğurmuş sıcak ekmek olacak bir hamur olmuş kutluyorum
TÜM YORUMLAR (35)