Yoksun Şiiri - Müjgan Asıl Kefeli

YOKSUN
Çınar ağacı gölgesinde kayboldu aşkımız.
Şimdi yitik zamanlara gebe yarınlarımız.
Sen yoksun..!
Kayboluşlarının başlangıcındayım,
Tek yolcu almadan,
Demir aldın gönül sularından.
Sen yoksun..!
Gözlerim uyanmaz olmadığın sabahlara,
Habersizce de girmem artık rüyalarına,
Bir avuç buz basarım, yüreğimin yangınlarına.
Aldırma sen, yaşadıklarıma.
Sen yoksun..!
Suskunluklarda susar,
Alışır! ağır aksak geçen zamana,
Bakışlarım donuk,
Yüreğim yorgun,
Hayat durgun…
Sevda yosun bağlamış,
Yas tutar giden geminin ardından.
Sen yoksun..!
Gelecek günler siler, senli hatıraları,
Beklemem gelecek haberini.
Dalmaz gözlerim..!
Siler benliğimden hayalini,
Silüetlerinin koşarak yok oluşunu izlerim.
Uzak dağların ardına,
Özlemlerimi sürgün ederim.
Mecnun olup düşmem çöl yollarına,
Sormam kurda kuşa,
Sen yoksun ya!
Alışırım seni sensiz yaşamaya.

Gamze Yağmur