Yoksun Şiiri - Turgut Uzdu

Yoksun
Güneş kızarıp hıncından saklandı bak,
Bülbüller sustu, unutuldu söylenecekler
Gece mateme büründü
Sen,
Sen yoksun.

Yoksun
Rüzgâr esip nasıl okşasın saçını
Ay yükselip nasıl taklit etsin kaşını
Gonca dudağını görmeyince üzüldü, büzüldü
Sen,
Sen yoksun.

Yoksun
Şimşekler havai fişeklere benzemiyor artık
Ne saadet damlası oluyor yağmur, ne kar dans ediyor
Sana benzerdi eskiden bulutlar, küçüldü
Sen,
Sen yoksun.

Yoksun
Yapraklar beklemede, sessiz
Bir iç çekişe yaslanmış deniz
Şairler suskun, şarkılar suskun
Sen,
Sen yoksun.

Yoksun
Yüreğimde sükûn kalmadı, çırpınır
Kokunu çekmek için durmaz ciğerlerim
Dağlarda izi kalmamış bulutun
Sen,
Sen yoksun.

Yoksun,
Tütsülere eşlik ediyor sanki dualar
Depremler dağların yamacında pusudalar
Gönlüme yerleşmiş mağmada en sıcak korsun
Ne çare,
Sen
Sen halâ yoksun.