Yoksun Şiiri - Vedat Ertuğrul

Yoksun ellerim bomboş kaldı
Okşayacak ne bir saç.
Tutacak ne bir el
Nede bakacak bir göz
Yalnız koydun beni yoksun

Ama düşüncelerimde sen
Üşümüş bedenimin kuytu yerinde
Yüregimin içinde yanan
O sevda ateşiyle ısınan ben
Yalnızkoydun beni yoksun

Bir dost sıcaklığına ne kadar
Hasret kalmışım bilemezsin
Sokakakta lambalar yanarken bir.bir
Yokluğunun karanlığı üstüme çökmüş
Yalnız koydun beni yoksun

Üstüme çökmüş bir dağ gibi
Patlamış bir volkan gibi
Yakmış bedenimi bir ateş
Sönmez üstüme aksa çağlayanlar
Yalnız koydun beni yoksun