sardı dört bir yanımı
fakir fukaraydım çünkü
sen de hem yoksun hem yoktun
biliyordu bunu süzülemeyen kanatsız kuşlar da
onların herbiri bendim, ben onlardan biriydim
şimdi yanarak dökülüyor kanatlarım
kül rengi rüylerim örtüyor üzerini
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta