Gittin yıkıldı gönül evim
boş odalarda sadece ayak seslerim
şen kahkahalar bölmüyor artık sessizliği
çınlamıyor duvarlarda sesim
şimdilerde ağlamaklı hep gözlerim
geceler yaslı, günlerim suskun
bakışlarım donuk, yüreğim sönük
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.



