Yoksun Şiiri - Ayhan Selçuk

Adını bilmediğim bir şey bu
Yokluk var içinde bir heves can içinde umut
Nedir ki varlığın bir anadan üryan ceset
Kimler kanıp ta gelmedi ki diyeceksin
Öylede sevmek o değildi ki

Ben seni ömürlere hapsettim
Her canlıda bir izini sürdüm
Bir nefes kadar titrek adımlarla aradım seni
Bin kahır içine gözlerini sarıp aşk tütünü eyledim
Ve çektim ve çektim yoksun işte diyerek

Ben seni kör gözler altında sevdim
Gök başıma düşecekmiş gibi
Yer yarılacak magmalar içine alacakmışçasına
Üşütecekmişçesine Erzurum soğuğu
Ve yıkacakmışçasına evimin bağları

İlk Takunyalarımla peşine düştüm
İlk o gün yoruldum yüzüme bakmadığında
Tek o gün yenildiğimi anladım esirmişçesine
Ardına bir avcı misali düşsem ne fayda
Çoktan teslim etmiştim yola çıkmadan canımı sana

Bakma öyle sarı yüzüme, bakma konuşamaz dilim
Sorma halini anlatamaz yüreğim
Dert dinlemek ayrı, derde tuz basmak başka marifet
Lokman hekim olmak istersen bir hevesle
Evvela tuzu arzulamayı bileceksin yaralar içinde