Yoksun Şiiri - Alim Eken

Saat gecenin üçü
Fırladım apansız yatağımdan.
Gözlerim paramparça.
Uykum darmadağın.
Gördüğüm düşten olsa gerek.
Seni aradım yastıktaki yüzde,
Ama sen,
Sen yoksun.
Ürkek ve telaşlı,
Dört yanına bakıyorum odamın.
Sıcaklığın,
Kokun,
Sesinin hala orada,
Ama sen.
Sen yoksun.
Bütün kapılarını açıyorum odaların,
Usulca giriyorum salona,
Belki uyuyorsundur orada.
Ama sen.
Sen yoksun.
Mutfaktadır diyor içimdeki çocuk.
Koş.
Muhakkak. Çarçabuk.
Dünden soğuttuğu tatlıyı yiyordur.
Dolabın önündedir.
Bak diyor çocuk.
Koş diyor çocuk.
Biliyorsun sever,
Sever soğutmayı tatlıyı, sarmayı.
Bak diyor.
Heyecanım sırtımda.
Bir çırpıda açıyorum kapıyı.
Can havlıyla atıyorum İçeriye kendimi.
Ama sen
Sen yoksun
Mutfak boş.
İçimde ki umudun feneri loş.
Bir sigara yakıyorum.
Ömrümü çekiyorum
Kehribar tadında,
Tütün kokusunda,
Hayallerin hoş.

02/11/2007 - İzmir