Yokluğun
Parçalıyor yüreğimi
Seninle konuştuğumda
Sayısızdı içimdeki fırtınalar
Canımı acıtıyor
Yokluğunla savaşmak
Düştüm, kalktım, yoruldum
Ama beceremedim
Sensizliği yenmeyi
Sen olmasan bile
Yüreğimde taşıyorum seni
Yokluğun
Parçalıyor bedenimi
Seni hayal ederek
Sabahı karşılıyor
Gün ışıldarken bile
Her yer karanlık
Güneş gökyüzünde olsa da
Gün sensiz geçecek diye
Ben aydınlanamam artık
Yokluğunla.....
Kayıt Tarihi : 12.11.2001 15:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!