Yoksun Şiiri - Özcan Ünlü

Bu hüznü, geceyi kabusa sunan
Bıçak gibi giydim eğnime, yoksun
Her sokak başında çığırtkan, solgun
Bir çocuk ağlaması, şimdi sensizlik.
Aynaya bakmaktan utanıyorum
Aynalar aksimi söylüyor anla.
Anla, neden şimdi sessiz sokaklar
Şarkılar ruhsuz ve dipsiz gece...

Güneş ta içime sokulan hançer
Ay, bu saatlerin kraliçesi..
Kurşun rüyalara döşenen yıldız
Sağnak olup yağar başıma, anla
Anla, bir kerpeten gibi sensizlik
Ve yosun geceler, sonsuz beklenen...

Gittin ki, işte gittin.. İşte sen gittin!
Artık varolmanın zehri yaşanan
Şehre isyan etmek, şehre darılmak
Olmuyor ay yüzlüm, yürümek sensiz
Gelmek, sana koşmak, olmuyor sensiz.
Anla, darağacı ıslığım gülüşüne
Gülüşüm bir kahvede unutulmuş çığlığın...