Yoksun Şiiri - İbrahim Atpınar

Vücut ısımı dengeleyen kadın.
Yoksun şimdi ben soğuk,
Soğuk akşamlarda üşüyen,
Evsizler gibiyim.
Döndüm, baktım geçmişime,
Kocaman bir boşluk.
Yıllar nasılda akıp heçmiş,
Su gibi.
Belki fiilen yoksun ama,
Mecazen çoksun.
Anladım ki sen basit,
Aşklara toksun.
Sen hep kaç, bu adam,
Senin, peşinden koşsun
Belkide kaçtığın için,
Hep daha hoşsun.
Yoksun, ahh sıcak kadın.
Hala dilimde tadın.
Varsın, olmasın zaten.
Bana gerçek aşk lazım...