Yoksun Şiiri - Abdullah Oral

YOKSUN

Yoksun
Dumanlıyorum gecenin karanlığını
Bekledikçe büyümekte sevdalar
Aşk çölde dondururmuş insanı

Tırnaklıyorum dişlerimi
Kanatıyorum geceyi
Kuruyan damaklarımı ıslatmıyor şarap

Yoksun
Hala nefesinin sıcaklığını duyuyorum
Ürperiyor bedenim
Sana dökülüyor gözlerim

Sen yoksun
Sıcaklığın buz tutmuş yanlarımı damıtmakta.
Şimdi yüreğim
Israrlı bir kalbin hatırladıklarıyla yetiniyor

Haydi gel artık
Yanıp kül olmadan
Tırnaklarınla söküp çıkar
Göz bebeklerimden özlemlerini……

Yüreğimizdeki isyan ve sevdalarımız. Ekim 1999