Bezgin bulutlar
Üşüştü
Yoksun!
Şehrin üstü
Gri mi gri,
Güneşe perde düştü,
Tanımadığım yüzlerce insan
Yüzümde görünmez bir örtü
Simsiyah
Kapkara
Yoksun!
Kararıyor şehir,
Üşüyor kaldırımlar
Ellerim mor,
nedensiz, hissiz,
İlerliyorum ağır ağır
Akşamı doğuruyor zaman
ve bir sancı saplanıyor yüreğime
Yoksun
Ölüyor şehir! ! !
Koca bir şehir ölü...
Mevsim ayrılık!
Kirpiklerim bile sızlıyor,
bir yıldırım gibi düşüyor sözlerin
savaşın ortasında yalnız bir çocuk gözlerim
ürkek, çaresiz
yoksun
esir düştü şehrim
acıya tutsak yalancı gülüşlerim
sokağa düşen şu gölgem bile
yalnızlık fısıldıyor...
YOKSUN! ....
Kayıt Tarihi : 9.3.2006 15:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gül Yazganarıkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/09/yoksun-144.jpg)
ürkek, çaresiz
çaresizliğin saflığı bu olsa gerek...
tebrikler....
Yanınızda olsaydı bu güzel şiirleri nasıl
yazacaktınız
'''Adını kimse duymazdı
Dilden dile dolaşmazdı
Bu aşk, efsane olmazdı
Mecnun kavuşsaydı eğer'''
Öyle değil mi ya?
Saygılarımla
ürkek, çaresiz
yoksun
BİRKEZ SEVDİMİ YÜREK....YOKSUNLUĞU...
YALNIZLIK FISILDAR...........YAŞANMIŞ YALNIZLIKLARDAN ÖTE.....KUTLUYORUM GÜZEL DİZELERİNİZİ SEVGİYLE KALIN....
NAZAN İZMİRLİ
TÜM YORUMLAR (12)