Yoksulun Rüyası Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Dün gece rüyamda nasıl mutluydum,
Ne çorbalar gördüm, eyleşti gitti.
Mercimek, tarhana, şehriye, ezo
Kaseler içinde söyleşti gitti.

Çoban salatalar cacık yanında,
Yoğurt durmaktaydı aralarında,
Göbekli marullar ortalarında
Yerini yurdunu bilişti gitti.

Pilav sinilerde dağlar gibiydi,
Börekler tepside ağlar gibiydi,
Şıralar sel olup çağlar gibiydi,
Her şey sırasını bölüştü gitti.

Taskebap yanında Yozgat Kebabı,
Pirzola yanında Ürgüp Şarabı,
O nasıl güveçti aman ya Rabbi,
Midem bayramlarla tanıştı gitti.

Beride kapama, ötede rosto,
Sütlaçla gülüşüp durur kompostu,
Dondurmayla dolu keşkülün üstü,
Ruhum zenginlikle barıştı gitti.

Güya bir yerdeyim; her yanım meyva,
Sağımda armut var, solumda ayva,
Küfeyle üzümler, küfeyle elma,
Meyvalar meyvaya karıştı gitti.

Çıka çıka çıktım çok yükseklere,
O anda rastladım yaprak dönere,
Doldurdum döneri hep pidelere,
Yemekten dişlerim kamaştı gitti.

Bir saray gördüm ki safi kebaptan,
Bir ırmak gördüm ki safi şaraptan,
Bir tepe gördüm ki etten tavuktan,
Gönlüm yanlarına ulaştı gitti.

Aman Tanrı ‘m, aman, o ne piliçti,
Dişlerim etine mıh gibi geçti,
Pilavın pirinci baldo pirinçti,
Yağı lavaşıma bulaştı gitti.

Bir baklava gördüm kaymaklanmıştı,
Kadayıf kaymağa yumaklanmıştı,
Cevizler dövülüp hazırlanmıştı,
Fındık da yanına yanaştı gitti.

Uyandım, yorganın ucu ağzımda,
Çarşaf parçaları ta boğazımda,
Yokluk mızrak gibi alınyazımda,
Felek rüyamda da oynaştı gitti.

(DAT DARA LİLLİM isimli Şiirsel Gülmeceler 'inden > 77-79/100)