Yoksulluk, Zenginlik Ve Yükseliş

Yoksul insan,
Özgürce yaratamaz,
Kendini bütünüyle ortaya koyamaz,
İşte, bu cenderede,
Endişe yaygınlaşır,
Bakışlar donuklaşır..
Lakin, yağın, tuzun, ekmeğin
Tadı yoğunlaşır..

Yoksulluğu yenmek için,
Aşkla çaba yaraşır..
Yoksul alın teri ile,
Gitgide hayatla kucaklaşır.

Zenginlik başa bela..
Zengin anlamaz bunu hala..
İnsana kalınır uzak..
İşte, en büyük tuzak.

Zengin gerçek zengin olur,
Vererek elinden,
Bu da olur ancak
Severek derinden..

Zengin, fakir zenginliğini bilmez;
Aşk kadehinden,
Doya doya içemez.

Yükselen insan,
Ne yoksul, ne zengin..
Lakin;
Dengede belirir,
İnsan’da tin.
16 Temmuz 2009
*Bu koşularda dahi ''zenginliğini'' bilebilenlerimiz tenzih olunur