Gökyüzü karalar bağladığı zaman alnının ortasına,
Ben, yeryüzüne bağdaş kurup seni düşünürdüm,
Elim de bir kadeh,canını çıkarırdım tüm içmelerin,
Yalnızlığım,yürek hoplatırdı kanlı yataklarda,
Tenine küf kokusu hakimdi..
Ne zaman görsem çocukluğumu adının verildiği cadde de,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta