Gökyüzü karalar bağladığı zaman alnının ortasına,
Ben, yeryüzüne bağdaş kurup seni düşünürdüm,
Elim de bir kadeh,canını çıkarırdım tüm içmelerin,
Yalnızlığım,yürek hoplatırdı kanlı yataklarda,
Tenine küf kokusu hakimdi..
Ne zaman görsem çocukluğumu adının verildiği cadde de,
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta