YOKSULLUK SÖZ DİNLEMİYOR
Aklıma gelince çocukluğum,
İçimi derin bir sızı kaplar…
Omuzlarıma binen bir yüktü yoksulluğum,
Masallarda kaldı tozlu raflar…
Fakirlik ayıp mıydı? O Dokuz nüfusa,
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Aklıma gelince çocukluğum,
İçimi derin bir sızı kaplar…
Omuzlarıma binen bir yüktü yoksulluğum,
Masallarda kaldı tozlu raflar…
Fakirlik ayıp mıydı? O Dokuz nüfusa,
Babam yatalak, anam bir o kadar hasta,
Yok saydım çocukluğumu yok saydım…
Gakkomuş,can dostum hepimiz o yoksulluk yıllarını yaşadık.Karalastikle okula gittiğimiz,yamalı pantolon giydiğimiz,çökelik ekmek yediğimiz yılları unutmadık.Bana nostalji yaşattın çocukluğuma gittim,dizelerinde kayboldum gitti,okumadım yaşadım.Yüreğine sağlık.Duygular bu kadar net anlatılabilirdi.Saygı-sevgi ve selamlar,Allah'a emanetsin...
onurlu ve saygın bir kişlik ,etkileyici ve güzel bir şiir.saygılarımla
Balık yemeyi değil, balık tutmayı öğret diyorsun...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta