YOKSULLUK SÖZ DİNLEMİYOR
Aklıma gelince çocukluğum,
İçimi derin bir sızı kaplar…
Omuzlarıma binen bir yüktü yoksulluğum,
Masallarda kaldı tozlu raflar…
Fakirlik ayıp mıydı? O Dokuz nüfusa,
Ben sensiz olanlara seni aratıyorum,
Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum,
Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça
Kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum.
Unutturmayacağım, seni yaşatacağım,
Devamını Oku
Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum,
Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça
Kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum.
Unutturmayacağım, seni yaşatacağım,
Aklıma gelince çocukluğum,
İçimi derin bir sızı kaplar…
Omuzlarıma binen bir yüktü yoksulluğum,
Masallarda kaldı tozlu raflar…
Fakirlik ayıp mıydı? O Dokuz nüfusa,
Babam yatalak, anam bir o kadar hasta,
Yok saydım çocukluğumu yok saydım…
Gakkomuş,can dostum hepimiz o yoksulluk yıllarını yaşadık.Karalastikle okula gittiğimiz,yamalı pantolon giydiğimiz,çökelik ekmek yediğimiz yılları unutmadık.Bana nostalji yaşattın çocukluğuma gittim,dizelerinde kayboldum gitti,okumadım yaşadım.Yüreğine sağlık.Duygular bu kadar net anlatılabilirdi.Saygı-sevgi ve selamlar,Allah'a emanetsin...
onurlu ve saygın bir kişlik ,etkileyici ve güzel bir şiir.saygılarımla
Balık yemeyi değil, balık tutmayı öğret diyorsun...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta