Yoksulluk Müzesi Şiiri - İbrahim Gökburun

Yoksulluktan çıldıran müzeler kurulmuş şehre
Suyun dengesini bozan bu sessizlik
Doktorların yarım reçetesinde
Beslenme çantasında çocukların
Gizleniyor evlerin bodrum katlarında

Evleri tıklım tıklım dolduran yokluk
Okulun duldasında insan arasında
Yokluğu, gözlerine sürme çekmiş kadınlar
Sabır çiçeği büyütüyor evlerin gölgesinde

Otobüs duraklarında unutulan cüzdan
Bir şey sormanı isterse ne sorulur
Açlıktan başı dönen çocuklara
Türkiye’nin başkenti nasıl sorulur

Jüt dokuyan kardeşlerimin kollarını kestiler
Dillerini kestiler konuşmayı öğrenen çocukların
Belki de bu sebepten yoksulluk müzeleri
Alışveriş merkezleri kuruldu şehrin her yerinde

Herkes bir diğerinden korkarak ve utanarak
Yürürken donuk bir denizin üstünde
Sebepsiz kırıldı salıncak kurduğun ağaç
Suyunu içtiğin çeşmeler kurudu
Meyvaların içinde kurtlanıp döküldü dünya

Biraz moralimiz vardı onu da bozdun dünya
Biraz zeytin, biraz ekmek ve su
Maraş’tan gelmiş acı haber ve zahter kokusu