Yoksulluk Dediğin Nedir ki Kurban!

Toprak bir yamada
Derme çatma biriketten
İki göz odalı
İçi çamur sıvalı
Çatısı havalı
Gece konduydu evimiz
Elektriği suyu olmıyan
Yolu dahi bulunmayan
Yoksulluk dediğin neydi ki kurban'

Dört kardeş yanyana,yerde yatardık
Yağmur yağmaya görsün
Uyuyamaz korkardık
Üzerimize tencere,leğen koyardı anam
Islanmayalım diye
Ama biz hiç kuru kalktığımızı hatırlamazdım yatağımızdan
Nede olsa dört kardeşe bir yorgan.
Yoksulluk dediğin nedir ki kurban!

Bazen, anam üç beş kuruş biriktirirdi de
Ayda bir kerede olsa
Bir kaç yumurta alırdık
Bir tencere salçalı suya kırdın mı!
O gün bizim evde bayram var dı
Ye babam ye
Ah benim güzel anam
Yoksulluk dediğin nedir ki kurban!

Televizyon, radyo yoktu ki! görelim
Zenginlikte ne demek, nerden bilelim
Yinede mutluyduk inan
Yoksulluk dediğin nedir ki kurban!

Bir kış günüydü
O günü hiç unutamam
Bir kaç tahta parçası getirmişti babam
Elinde keser tahtaları kırıyordu
Bir yandan da bana bağırıyor du
Git burda oynama derken
Olanlar oldu birden
Paslı bir çiviye basmıştım
Ayak tabanımdan girip,üstten çıkmıştı
Keserin sapını yememle birlikte
Sanki dünya yıkılmıştı!
Ağlamayıda ogün unutmuştum
Ana yüreği işte
Kucakladığı gibi,kapmıştı beni
Çivili tahtayı ayağımdan çıkarıp
Hasteneye, doktara götürelim diyordu babama
Hastanede,doktorda neydi
Bilmezdik ki ozaman
Yoksulluk dediğin nedir ki kurban!

Ağlamayı hiç sevmezdi babam
Çocukken unutmuştum ağlamayı
Bu yüzdendir ağlamaksızlığım
Acılara aldırmaksızlığım
Şu an bir ağlayabilsem doya doya
Anam için ağlardım
İçimde uhdesi kalan
Yüreğimde izleri duran
Zor günlerdi yaşanan
Yoksullukta dediğin nedirki kurban!