Yoksulluk Bize Yanlış Anlatıldı

Ülkemde mahalleler ikiye ayrılıyordu,
Zengin mahallesi,kenar mahalleler
Hiçbirimiz kenarda doğmayı istemiyordukta
Annelerimizin talihine bırakılmıştı,varlığımız
Bir doktor isteseydi anamı,babamdan evel
Belki adam olarak gelirdim dünyaya,
Babamı seçme şansım yoktu,
Kaldıki,
Herhalde olsaydıda onu seçerdim,adam olarak
Bayramlarımız olurdu,hayallerimiz ertelendiği,
Kurban kesemezdi çoğu komşumuz,
Ve bölüşürdük bir ufacık kuzuyu
Üç,beş aile,
Yırtık ayakkabıyla okula giderdik,
Zengin çocuklarının pabuçlarını kıskanarak,
Bize yoksulluktan kurtulmayı değil,
Utanmayı öğretiyorlardı.
Hiç ayaklarım üşüdüğü için ağladığımı hatırlamıyorum,
Ama beden dersinde ayakkabımın yırtığı belli oluyor diye
Çok kereler ağladım.
Baban ne iş yapıyor dedimi öğretmen,
Sanki babam bir suç işliyormuş gibi kızarırdım,
İnşaatlarda çalışyor öğretmenim,
Mütaahhitmi yani?
Hıııı
Yalandı oysa,
Küçücüktüm ve yalan söylüyordum
Neden yalan söylediğimi bilmiyordum.
Oysa canım babam,sırtında akşama kadar kum taşıyordu
Sırf ben adam olayım diye,
Ben daha on yaşında adamlığımı eksiltiyordum.
Toplummu baskı kuruyordu üstümde,
Yoksa ben kıçımdan bahaneler üretip,
Yoksulluğumu büyütüyordum gözümde,
Anlayamıyordum.
Televizyonumuzun olmamasına hiç üzülmüyordumda,
Televizyonumuzun olmadığını söylemek kahrediyordu,
Arkadaşlarımız akşamki filmi anlatıyorlardı
Seyrettin değilmi diyordu bazen,takıldığım kız,
Seyredememiş olmayı suç sanıyordum.
Tabii diyordum,
Anlatsana ne oldu filmde,
Ağlıyordum,
Evden yemek getirin diyordu öğretmenler,
Yerli malı haftasında,
Ve ben hiç sevemiyordum bu haftayı nedense
Çünki her yerli malında yumurta kokuyordum sadece
Ve bir kaç siyah zeytin,utanıyordu benimle birlikte.
Kuvayi milliye çocuğuydu oysa dedem,
Ve ihtilalere denk gelmişti babam,
Her karışını haketmiştik bu yurdun,
Yabancı kalıyorduk memleketimize,
Bayramlarda hiç harçlık almıyordum,ve kapı kapı
Ev ev dolanıyorduk,bir amca para verirmi diye
Malesef ülkemin çoğunluğunun harçlıksız olduğunu anlayamıyordum.
Yoksulluğu yenmeyi değil,
Yoksulluktan utanmayı çğretiyorlardı bize,
Ve bu yüzden geri kalmış ülkelerin başında sayıyordum
Cennet vatanımı
Bir cennetki,yokluktan elma çalıyordu çocukları,
Şimdi dönüp bakınca geriye
Ne büyük fenalık etmişler bize diyorum
Garibanlığı yurduma öyle işlemişlerki,
Bunu bir kader sayıyor yaşıtlarım,
Toplanın dostlar,toplanın,
Bu ülkeden yoksulluğu kovalım,
Çocuklarımız,başka şeylerden utansın,
Yoksulluk yerin dibine batsın