Yoksulluk Baharları Şiiri - Bircan Şeker

yoksul insanları hatırlarım gözlerine baktığım da böyle geceler

üzüntüm, sıkıntım, kederim bir anda girer avucunun içine

bakarım gözlerinin içine kızarır yanakların 0 usul sessizliğin

başlar yerine kalp atışlarını hissederim kalbimde.

ellerin ısınmaya başlar git gide avucumun içinden kayıp gider

mutluluğum.yanı başımdaki kürsüye konan ölüm meleyiydi sanki

sordu bana ne kadar mutlusun diye. cevap veremedim o

heyecanla o merakla bakan gözlere . sessizliğim ilginçti sanki.

sessizliğimi bozan o oldu. gür sesiyle hep böyle kalalım dedi.

oysa bilmezdi ki " gözlerimi kapattığım zamanki karanlıkta kurduğum

bembeyaz düşlerden biri olduğunu. sadece mutlu bir anıydı benimkisi..........