Bir ana iki çocuk,
dolaşıyor köşe bucak
çalı,çırpı topluyor küçücük eller,
morarmış surat,çatlamış dudak,
Ana burnundan soluyor
zor tutuyordu kendini,
onun için ölümdü ağlamamak...
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Acı gerçek... Ne güzel dile getiriyorsun... Duygusuzluk alıp başını gidiyor.. Gerçeği satırlara aktardığın için teşekkürler. Tebrikler..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta