Bir ana iki çocuk,
dolaşıyor köşe bucak
çalı,çırpı topluyor küçücük eller,
morarmış surat,çatlamış dudak,
Ana burnundan soluyor
zor tutuyordu kendini,
onun için ölümdü ağlamamak...
Sevgilimsin , kim olduğunu düşünmeye vaktin yok,yapacak
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
Devamını Oku
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
Acı gerçek... Ne güzel dile getiriyorsun... Duygusuzluk alıp başını gidiyor.. Gerçeği satırlara aktardığın için teşekkürler. Tebrikler..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta