Düsünmenin yasak olduğu bir ülkede,
düşlerimizden yargılandık.
İlk değildik,
sonda olmayacaktık sevdiceğim biz.
Tahir ile Zöhre`den,
Yusuf ile Zeynep`ten,
Mem ile Zin`den
bilirdik bunu biz.
Adressiz bir mektup uzaklığında,
kimliksiz bir ceset yanlızlığında
sevdanı kuşanıp tutarken nöbetimi,
Zerenik ovasına yokluğunun boşluğunda
yayılan bir çığlık olurdu bakışlarım.
Çok ağır bir yük gibi taşırdı bulutlar
yağmuru gözlerime.
Solardı özlem çiçekleri
tükenirdi sana dair tüm umutlar
ve üşürdü solyanı Baharın.
Yoksulluğum olurdun...
Kayıt Tarihi : 28.4.2006 02:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
düşlerimizden yargılandık.
Böyle bir ülke de düşlerden yargılanılmaz dostum, ancak ve ancak fikirlerden yargılanılır. Bu mısralar üzerinde iyice durulmalı diye düşünüyorum.Sevgilerimle.
yağmuru gözlerime.
Solardı özlem çiçekleri
tükenirdi sana dair tüm umutlar.
Ve üşürdü sol yanı bahar`ın
yoksulluğum olurdun.'
yoksulluğu çok zengin sözcüklerle dile getirmişsin dost... kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (4)