Yoksulluk en acı dosttur insana,
Ama dosttur.
Acı soğanı,ekmeğe katık etmek,
Yeri geldiğinde,Sadece kuru ekmek....
Özledim o acı dostumu,
Çok zengin değilim ama,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Ofofff bende özlerim o günleri...Daha az paramız çerçöpten yuvamız vardı...ama şimdiden daha mutluyduk hem ve hemde daha çok umudumuz vardı...dilinize sağlık güzel dillendirdiniz.
TÜM İNSANLIĞIN YOKSULLUĞU KARDEŞTİR. VE EN ACI DOSTTUR..HİÇ AYRILMAYAN..GİTMEYEN..SADIK VE TEK..
yüreğine sağlık..güzel olmuş.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta