Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Ofofff bende özlerim o günleri...Daha az paramız çerçöpten yuvamız vardı...ama şimdiden daha mutluyduk hem ve hemde daha çok umudumuz vardı...dilinize sağlık güzel dillendirdiniz.
TÜM İNSANLIĞIN YOKSULLUĞU KARDEŞTİR. VE EN ACI DOSTTUR..HİÇ AYRILMAYAN..GİTMEYEN..SADIK VE TEK..
yüreğine sağlık..güzel olmuş.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta