Bir hikaye vardır;
‘’Aç mezarı var mıdır hiç? ’’
Söylenir yıllar yılı.
Uyutulur çocuklar,
Uyutulur yoksullar.
Hani ‘’Aç mezarı yoktur’’ diyordun,
Sen tokmusun? Ahmet’im
Rahat mısın mezarında?
Dinlediğin o hikayeler
Orada da anlatılıyor mu?
Yoksuldun, açtın
Aç öldün Ahmet’im.
Cennette misin orada?
Seksen huri kızı var mı yanında?
Önce gözlerin görmez oldu,
Sırtın kambur oldu ardında.
Sana o hikayeyi anlatanlar
Bir dilim ekmek verdiler mi?
Ey Ahmet’im! ...
İmam bile İştahsızdı cenazende
Dua ederken sevinemedi,
Çünkü; sende ona verilecek
Ekmek (harçlık) yok idi.
(11 Aralık 1974)
Kayıt Tarihi : 17.10.2006 00:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutluyorum kaleminizi ve yüreğinizi. Saygılar
Şiirlerini yeniden okudum,büyük bir zevkle. Hepsine zamanım uygun olmadığı için yorum yazamıyorum.Yeni şiirlerinde yeni yürek sesinde buluşmak üzere... Saygılar, sevgiler... Reşat Karabağ
torba torba cevizler
heybe dolusu
erik kurusu
taşıdı senelerce
evlat belasına
ana yüreği işte
imam olsun
arkamızdan
bir Fatiha okusun diye
tepsi tepsi kaymak taşıdı
kaymak ki
camız kaymağı
başparmak kalınlığında
bir Yasin-i Şerif'i
çok gördü anasına
öz anasına bedavadır diye
eloğlu el Döverli Şevketin
üvey anasına okudu
eşeküstünde bağa giderken
................................hediye
bir sepet üzümün hatırına
abdestsiz
Adana,2004
Ozan Nevzat
SAYGILAR...
TÜM YORUMLAR (18)