Yoksullar Şiiri - Osman Bayazıt

Nasipte var ise gelir yemenden
Yok, ise nasipte düşer dehenden
Böyledir hep bunlar dünden ezelden
Değişmez kaderin anar yoksullar

Daha doğar doğmaz gözleri fersiz
Bu nifak dünya da elleri şersiz
Ya ketum ağızlar neden hep dilsiz
Göremez, edemez, susar yoksullar

Dilde hikâyedir onların hali
Fakir fârikası cümle cemâli
Acımayı bilir yalnız ahali
Pek az nefse ibret olur yoksullar

Nice insanlardan farkları çoktur
Meclis de mekân da denkleri yoktur
Yalnız musallada müsavi durur
Orda da üç beşe kalır yoksullar

Böyledir azizim böyledir bunlar
Yaşamak denirse böyle yaşarlar
Bazen bir lokmadan bile yoksunlar
Garip gelmiş garip gider yoksullar

(2005-erbil)