Yoksullar Şiiri - Seyraqif Coculu

Dünyanın yükünü alıb dalına,
Hıqqana-hıqqana gedir yoksullar.
Mazlumluk yazılıb onun alnına,
Nale çə kir, fağan edir yoksullar.

Elleri-kolları kandallı kuldur,
Varları-yoxları bir çuxa-çuldur,
Tapdanır haqları neçe min yıldır,
Ne danışır, ne de dinir yoksullar.

Tanrının nazari onlardan dönür,
Dert-bela üstüne göklerden enir,
Ocağı qaralır, çırağı sönür,
Feleyin çarhına minir yoksullar.

Türk demiş:-“Yoksulluk ölümden beter”,
Ölüme ne var ki, hayatın biter,
Ne kadar zülmata dözdüler, yeter,
Vatan yolunda da ölür yoksullar.