Yoksullar Şiiri - Cahit Aybar

Bir aç gördün mü hiç,
Deri kemikte kurumuş,
Kaburgaları tek tek sayılır,
Canlı iskelet dense yeri.
Bir Afrikalı gibi,

Ya bir baldırı çıplak,
Topukları çatlak çatlak.
Yastığı kaldırım taşı,
Kir içinde saçı başı,
Evleri sokak sefiller,
Onları kim merak eder.

İnsan! İnsanlık için ol.
Bu; kalbe huzur veren yol.
Kulübedeki ihtiyar dul.
Yoksul mu yoksul.
Yetimi görmedi okul.
Ve daha binlerce yoksul.
Daha nice perişan sefil,
Gözü hırs bürümüş zengin!
Biraz gör bunları irkil.

Her ülkede bu manzara,
Bulunuyor sıra sıra,
Çok az insana yara.
Çoğunluğun yüzü kara.

Biraz sevgi, biraz değer.
Toplumundan bunu bekler,
En çok bu hasreti çeker,
Sahip çıkmak haktır derim.

Cahit aybar-2001.