Yoksulla Söyleşi Şiiri - Nurten Ak Aygen

Yoksul;
eksildi yüreğimde, aşkın esintileri
duymuyorum artık kalbimin çarpan sesini
buz kesmiş göğsüm sıkışıyor
kalmadı iç çekişlerim
işitmiyorum boğazıma dizilen hıçkırıkları
çorak topraklar gibi içim dışım
alınyazım ilgilendirmiyor beni artık
sabahlara kadar uykusuz kalıp
ağladığım;
paltosunu çoktan omzuna alıp gitti:

o günler;
cansız duruyor karşımda
sıkışıp kaldım derin buzullar içinde
gün kara,
gece ıssız,
karanlık ve yalnız gece
ay yok olmuş
gökte yıldızlar
gülmüyor yüzüme artık
eksildiğini duyuyorum ruhumda sonsuz
ucsuz bucaksız bir yorgunluğun

yoksul,
neden bu kadar çaresiz hissediyorum kendimi
bitti mi içimde o tatlı bahar
ruhumun neşesi nereye uçtu
elimi kolumu kırdı
yaşama şevkini aldı elimden
her gün aldığım bu kara haberler
memlekete dair

ben hâlâ güzel günlerin
geleceği inancını kaybetmek istemiyorum.
ama artık sende uzatmadan gel....

13/10/2016