Yoksulca Şiiri - Erdal Keskin

Bir ülkeden geçiyorum, yoksul bir ülkeden
Sızarak sisli demir perdelerinden
Keder akmış esvabına, kızıl nehirlerinden
Görkemli çürümüşleriyle süslü lahitleri bekçili
Ve farklı bir tarih kokusu saçarlar etrafa

Bir ülkeden geçiyorum, yoksul bir ülkeden
Ateşiyle sevişerek yalnızlığın
Ve bakarak
Hakkı hükümden yoksun itlerine
Ve bakarak
Haktan yoksul yoksullarına, yoksulca

Bir ülkeden geçiyorum, yoksul bir ülkeden
Bakarak, Kırık çubuklu dövülgen onurlarına
Ki onlar…
… dan beri sinsice gölgelere sinmişler
Ve kendi ayak izlerinden ilerlemişler
Ve yoksulca, kaymaz urgan düşlemişler

Bir ülkeden geçiyorum, yoksul bir ülkeden
Bakarak, dağlarının esaretine vurgunlarına
Ki onlar…
Apaz apaz şiirle yemlenmişler, umuda
Ve yoksulca saçılmışlar, yoksulluğun aydınlığına
Ecel, fedakâr
Lakin
Tüketmiş zulüm 9’uncuyu da
Lakin
Yürekler hazır, söke söke almaya
Son 1 doğuş için, son 1 ecel daha

01 Temmuz 2015 - Erdal KESKİN