Taşların arasından
Toprak kokusu yükselir.
Çocukların çıplak ayak sesleri
Yırtar sessizliği.
Duvarlar dökülür,
Kapılar eğrilir.
Ama umut her yerde
Direnir paslı menteşelerde.
Bir dilim ekmek
İki kişiye yeter.
Elden ele dolaşır.
Tek bardak çaylar.
Oyuncak yoktur,
Bir arabaya dönüşür
Teneke kutular.
Fakirliğe meydan okur kahkahalar.
Yoksulluk ağırdır
Ama sımsıcaktır sokaklar.
Çünkü paylaşılır burada
Ekmek de su da,
Çay da yaşam da.
Tükenmez umutlar.
Kayıt Tarihi : 2.9.2025 17:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!