Yoksul Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Yine geldim kapına anam-babam
Yaralı yüreğimle, bir garip gönlümle,
Örselenmiş ayaklarımla, paralanmış ellerimle,
Senden aş istemiyorum,
Ekmek istemiyorum,
Ben karasevdan için soyunmuşum yoksulluğa,
Dileniyorum.

Bir yudum bakış ver bana,
Sevecenlik dolu bir bakış, gözlerinden,
Saçından, ellerinden,
Sevgi türünden bir şeyler ver anam-babam,
Ne koparsa
Gönlünden.

Çevirme beni eli boş olarak kapından
Tanrı ‘ya havaleler ederek,
Tanrı zaten vermiş bana görülmemiş bir sevgi,
Duyulmamış bir sevgi,
Ben ondan alıp sevgimi, sana vermişim,
Senin kapına nice bir uzun yollardan
Gelmişim.

Boş bırakma açılan avuçlarımı,
Gönderme kapından boynu bükük olarak,
Gururu kırılmış, ruhu incinmiş olarak,
Ben alışmamışım ayrılmaya kapılardan
Kovularak.

(DEĞNEKSİZ ÇOBAN isimli Serbest Şiirler 'inden > 57-58/100)