Çok mu istemiştik;
Az gelişmiş ülkenin
yoksul mahallesinde doğmayı...
Ne mama, ne çikolata...
Ana sütünden başka tad bilmedik...
Amerikan bezinden başka
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Defalarca okuduğum, her seferinde farklı hüzünler, farklı duygular yaşadığım bir şiir... Hayatın çok içinden, duygu yüklü, toplumsal adaletsizliğin çok güzel bir örneği... Herkesin bir şeyler bulabileceği, üzerinde düşünülmesi çok güzel ve çok hüzünlü bir nostaljik şiir... Bu yokluklar değil mi, biraz da insanları kamçılayan, kendini en iyi şekilde yetiştirmesi ve eğitmesi için gerekli hırs ve azmi veren???? Teşekkür ediyorum bu şiiriniz için. Düşündürdünüz! Saygılarımla....
Biz hic bir seyi istemedik, hepsi ya verildi, ya basimiza calindi.
Yaşamın cilvesi işte bu.... Yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta