Cesurduk cesur olamasına ya
can para etmiyordu.
Yoksul çocuklardık
babamız yüreğinde boğardı ayazı
ama
biz ısınamazdık.
Ocağın dibinde
dumanı boynumuza sarardık
Kından sağlam
kılıçtan keskindi gözlerimiz
gözlerimizde maviye kan bulaşırdı
bizim ayağımıza hayat dolaşırdı
ağlayamazdık.
Çocukluğumuz sırtından yaralanırdı
belli belirsiz sevdalarımız olurdu
_______________________çocukça
Bize bulaşınca hayat
amansız kanardı yaramız
ne yarda naz biterdi
ne de bize göreydi yar-a
yinede biz
sevgilimizi bırakıp kaçmazdık
bir gençlik buhranında
Anamızın sesine yaslanır
kireç badanalı evlerde
romatızmal hastalıklara kafa tutardık
Topal karıncalara ayak yapar
onları sürüye katar
arkasından bakardık
Bize göre değildi oyuncak arabalar
en büyük hastalığımız deli taylardı
birde mile oyunu
Kayıt Tarihi : 13.2.2004 21:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yaşar Püllü](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/02/13/yoksul-cocuklardik.jpg)
kılıçtan keskindi gözlerimiz
gözlerimizde maviye kan bulaşırdı
bizim ayağımıza hayat dolaşırdı
ağlayamazdık.
Çocukluğumuz sırtından yaralanırdı
belli belirsiz sevdalarımız olurdu
_______________________çocukça
mükemmel...
ağlayamazdık. '
Bu siirde birazda beni anlatmissin. tebrikler dost.
TÜM YORUMLAR (15)