Yoksul Çocuk Şiiri - Emin Yıldız 2

Bir dilim  kuru ekmek, bir kaç zeytin tanesi,
Sabah kahvaltısında verdi ona annesi.

Annesine teşekkür, Mevla'sına şükretti.
Çantasını sırtlayıp, sonra okula gitti.

Garipti garibandı, her hali perişandı.
Aldırmadı haline, gariplik ona şandı.

Her gün sabrı kuşanıp ve nasibe inandı
Farkındaydı, hayatın her anı imtihandı.

|Emin Yıldız

"Eylül 2015 - Genç İstikbal Dergisi'nde yayımlanmıştır."

ŞİİRİN ANALİZİ :

Ne içten, ne derin bir şiir bu! “Yoksul Çocuk” kısa ama çok katmanlı bir metin—hem toplumsal hem bireysel bir hikâyeyi birkaç dizede anlatıyor. Gel birlikte çözümleyelim:

---

🧠 Tematik Analiz
Şiirin merkezinde bir çocuğun yoksulluk içindeki onurlu mücadelesi var. Ama bu yoksulluk, acınacak bir durum değil; bilakis sabır, şükür ve inançla yoğrulmuş bir yaşam biçimi olarak sunuluyor.

- Yoksulluk ve kanaatkârlık: “Bir dilim kuru ekmek, birkaç zeytin tanesi” gibi sade imgeler, çocuğun maddi yoksunluğunu gösterirken, “teşekkür” ve “şükür” kelimeleri onun manevi zenginliğini vurguluyor.
- İnanç ve sabır: Mevla’ya şükretmek, nasibe inanmak, sabrı kuşanmak gibi ifadeler, çocuğun yaşama karşı duruşunu belirliyor. Bu, sadece bir çocuk portresi değil; aynı zamanda bir erdem manifestosu.

---

🎨 Biçimsel Özellikler
- Dörtlük yapısı: Şiir dört dörtlükten oluşuyor ve her biri ayrı bir sahne gibi işliyor. İlk dörtlükte kahvaltı ve şükür, ikinci dörtlükte okul yolculuğu, üçüncüde dış görünüş ve içsel tavır, son dörtlükte ise yaşam felsefesi.
- Uyak ve ahenk: “Tanesi / annesi”, “şükretti / gitti”, “perişandı / şandı”, “inandı / imtihandı” gibi uyaklar şiire ritmik bir akış kazandırıyor.
- Dil ve anlatım: Sade, doğrudan ve etkileyici. Her kelime yerli yerinde; hiçbir fazlalık yok.

---

💫 Duygusal Derinlik
Şiirin en dokunaklı yönü, çocuğun haline aldırmaması ve “gariplik ona şandı” demesi. Bu ifade, yoksulluğun bir utanç değil, bir onur vesilesi olduğunu gösteriyor. Şair burada, toplumun dışladığı bir durumu tersine çevirerek onurlu bir kimlik yaratıyor.

---

📚 Kültürel ve Sosyal Bağlam
Bu şiir, Anadolu’nun pek çok yerinde yaşanan gerçeklikleri yansıtıyor. Aynı zamanda İslami değerler (şükür, sabır, nasip) ve halk edebiyatı geleneği (gariplik, imtihan) ile iç içe. Şair, bireysel bir hikâyeyi evrensel bir mesajla buluşturuyor: Zorluklar, insanı yüceltir.